Translate

piątek, 8 czerwca 2012

Niebieska opaska

Mój necior działa już pełną parą. Nadrabiam właśnie blogowe zaległości - i w czytaniu Waszych postów (jeszcze tylko 5 dni ;-)), i w pisaniu własnych. Nie zdziwcie się więc jak pojawi się u Was komentarz do wpisu sprzed tygodnia ;-).

Ciągle muszę mieć w robocie coś szydełkowego. Inaczej mi czegoś brakuje. Gdy nie mam ochoty lub czasu na większy projekt, robię chociaż coś małego i prostego:




Ta opaska powstała z resztek Begonii pozostałych po zrobieniu tej czapeczki. Ma bardzo ładny kolor, okazało się też, że mam do niej idealnie pasującą kolorystycznie wstążkę. Wzór to drabinka ze słupków, na dole i na górze koronka, w środku wstążka - taka grubsza, żeby kokarda była konkretna. Tyle.

Zwykła opaska, ale jakże użyteczna w poskramianiu nieznośnych kosmyków, zwłaszcza jak właścicielką tychże jest moja córka. Na kochanej, rozczochranej głowie:



Oczywiście chwilę później opaska została zdjęta i rzucona w kąt. Nieważne, że wcześniej Lila prosiła mnie żeby jej taką zrobić, wybrała kolor i wstążkę. Nieważne.

W następnym poście kolejny bieżnik lub odpowiedź na tag: Tell Me About Yourself Award. Jeszcze zobaczę.

Pozdrawiam,

10 komentarzy:

  1. Opaska jest urocza!Taka dziewczęca i słodka!!Ślicznie wygląda na "rozczochranej" główce!!Szkoda,że nie mam córeczki ;))
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  2. Dziękuję ;-). Może to nic specjalnego, ale wyróżnia się wsród zwykłych, sklepowych opasek.
    Z tą córeczką to jeszcze nic straconego ;-).

    OdpowiedzUsuń
  3. Ach te dziewczynki... bardzo czegoś pragną a za chwilę rzuca to w kąt ale opaska bardzo gustowna i taka słodka:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na szczęście opaska ma regulowaną szerokość i mam nadzieję, że kiedyś jeszcze się do niej przekona. Dzieki za miłe słowa ;-).

      Usuń
  4. Śliczna opaska, z córkami tak już jest najpierw nie mogą bez czegoś żyć a potem jak już to dostaną to jest im niepotrzebne. Sama mam już dorosłą córkę ale wiele rzeczy które jej zrobiłam bo bardzo chciała nie założyła ani razu.Ale czego się nie robi z miłości do dzieci. Dziękuję za odwiedziny i zapraszam do odwiedzania mojego bloga.

    OdpowiedzUsuń
  5. Dzięki ;-). Na szczęście jest parę rzeczy w których chodzi. Będę dalej robić, pasja tworzenia jest zbyt silna ;-))).
    Będę odwiedzać, mam Cię w blogrollu.

    OdpowiedzUsuń
  6. Mój Boże... jesteś tak nieprawdopodobnie pracowita! Dokładna i robisz to tak pięknie, masz takie pomysły na swoje prace! jestem zadziwiona i pełna uznania, że coś takiego można zrobić samemu. Naprawdę chylę czoła!

    Wiele razy próbowałam nauczyć się robić na zwykłych drutach i nie byłam w stanie. Szalika bym nie zrobiła... :/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mysia, zawstydzasz mnie takim komentarzem ;-). Jest mi bardzo, bardzo miło czytać takie słowa. Po stokroć dziękuję ;-*.
      No, za drutami to i ja nie przepadam, także rozumiem. A może jakaś inna technika manualna? Coś dla siebie byś pewnie znalazła.

      Usuń

Będzie mi baaardzo miło przeczytać Twój komentarz. Każde pozostawione słowo daje mi napęd do dalszego działania, więc jeśli byłaś/byłeś u mnie i Ci się spodobało, napisz coś.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...