Ocieplacz powstał dla mojego syna, który niestety nie jest fanem moich robótek. Uważa, że są obciachowe i że "przecież widać, że to było robione". Nawet najgorszy bublel ze sztucznej włóczki ze sklepu jest lepszy od tego wykonanego własnoręcznie. No cóż, może jak zmarznie to się przekona do tego golfika (sklepowy zgubił).
W tamtym roku miał granatowy. Taki:
Szczęśliwie został nadgryziony przez mole, a i do nowej kurtki nie pasował. Z tyłu wygląda tak:
Opis wykonania znalazłam na blogu 2owieczki, za który to niniejszym dziękuję autorce. Sama bym nigdy tego nie zrobiła, wszak na drutach jestem początkująca. Troszkę go dla swoich potrzeb zmodyfikowałam (skróciłam przód). Polecam ten wzór, bo jest wygodny i funkcjonalny. I nietrudny do tego, nawet dla drutowych laiczek.
Pozdrawiam, a w następnych postach postaram się w końcu wrzucić coś świątecznego.
Ocieplacz świetny i do tego bardzo praktyczny!!Super rzecz,przydatna każdemu,a że ty początkująca??W życiu bym nie powiedziała!
OdpowiedzUsuńMam nadzieję,że syn jednak się przekona...choć za młodzieżą ciężko nadążyć...;))
Pozdrawiam Was gorąco!!!
Aga, ja za drutami nie przepadam. Niestety niektóre rzeczy pasuje zrobić tylko na drutach, więc chcąc nie chcąc - robię, ale tylko te proste, albo z bardzo zrozumiałym opisem. Przeraża mnie wizja spuszczonych oczu, nie do naprawienia dla mnie. Szydełko to tak ;-) A taką formę "szalika" bardzo sobie chwalę, łatwa do założenia przez samo dziecko i jestem pewna, że szyja nie mu zmarznie. Ale ten leży, synowi się nie podoba ;-/.
OdpowiedzUsuń